Nga Peter Beaumont, The Guardian
Vladimir Putini e hapi seksionin rrugor në vitin 2018 dhe Moska kishte kërcënuar me hakmarrje, nëse sulmohej.
Dymbëdhjetë milje e gjatë dhe më e lartë se Statuja e Lirisë, ura e Kerch-it në gadishullin e okupuar të Krimesë ishte xhevahiri në kurorën e projekteve infrastrukturore të Vladimir Putinit – i përshkruar në mediat ruse si “ndërtimi i shekullit”.
Kur presidenti rus hapi hapësirën e saj të rrugës më 15 maj 2018, duke drejtuar një kamion portokalli Kamaz nëpër urë, ai u mburr me rëndësinë e saj.
“Në epoka të ndryshme historike, edhe nën priftërinjtë carë, njerëzit ëndërronin ta ndërtonin këtë urë. Pastaj ata iu kthyen kësaj ideje në vitet 1930, 40, 50. Dhe së fundi, falë punës dhe talentit tuaj, mrekullia ka ndodhur.”
E mbrojtur rëndë që nga fillimi i pushtimit të plotë të Ukrainës nga Rusia, ura u pa si mjaft e rëndësishme, aq që Moska të paralajmëronte për hakmarrje nëse ura vihej në shënjestër.
Por të shtunën në mëngjes, në rrethana ende të paqarta, një shpërthim i madh tronditi urën, duke shembur një pjesë rrugore në ngushticën e Kerch-it poshtë dhe duke i vënë flakën cisternave të karburantit në një tren që po kalonte hapësirën e dytë hekurudhore të urës.
Rëndësia e madhe e dëmtimit të urës, e pretenduar nga një këshilltar i lartë i presidencës ukrainase, do të bëhet e qartë në orët dhe ditët në vijim – jo më pak nëse Moska ndihet e detyruar të hakmerret për sulmin.
Menjëherë pas, shumë analistë ishin të shpejtë për të vënë në dukje kohën e shpërthimit, që ndodhi një ditë pasi Vladimir Putin shënoi ditëlindjen e tij të 70-të në mes të një serie humbjesh poshtëruese të fundit në frontet lindore dhe jugore të luftës së tij të agresionit kundër Ukrainës që ka parë tërheqje ruse në shkallë të gjerë.
Ura ishte një linjë kryesore e furnizimit logjistik jo vetëm për forcat ruse në Krimenë e pushtuar, por edhe në Ukrainën jugore, ku forcat ruse kanë qenë në tërheqje ditët e fundit, edhe si linja kryesore e furnizimit nga kontinenti rus, duke përfshirë një linjë treni për në Melitopol.
Kjo rëndësi nuk ka humbur për banorët e Krimesë, të cilët, me përhapjen e lajmeve, nxituan në pikat e karburantit për të mbushur makinat e tyre.
E ndërsa ka mënyra të tjera për të furnizuar Krimenë, duke përfshirë portet e saj, dëmtimi i urës është jashtëzakonisht i rëndësishëm për një vend që deri vonë shihej nga Rusia si jashtë mundësive të Ukrainës.
Megjithatë, kjo ka ndryshuar muajt e fundit. Një sulm në bazën ajrore detare në Saky në gusht, bëri që turistët rusë të largoheshin masivisht nga plazhet e Krimesë, duke bllokuar urën disa kilometra të gjatë. Duket se edhe disa forca detare ruse gjithashtu janë ridislokuar në mënyrë diskrete ndërsa lufta është afruar gjithnjë e më shumë.
Se si përgjigjet Moska është pyetje e madhe, por ajo që ka qenë gjithnjë e më e fuqishme teksa Ukraina ka shtypur me sukses kundërofensivën e saj javët e fundit në mes të shqetësimit në rritje midis elitave dhe komentuesve rusë mbi drejtimin e luftës nga Putini.
Në prill, Dmitry Medvedev, ish-president dhe kryeministër rus, dhe aktualisht nënkryetar i Këshillit të Sigurimit të Rusisë, tha: “Një nga gjeneralët ukrainas foli për nevojën për të goditur urën e Krimesë. Shpresoj që ai të kuptojë se cili do të jetë objektivi hakmarrës.”
Së paku, shpërthimi është një fitore e madhe propagandistike për Kievin që do të mbahet si një shenjë se jo vetëm që nuk ka frikë nga kërcënimet bërthamore të Putinit, por se beson se po e fiton luftën.