Donald Trump dëshmon se nuk do të lejojë asgjë dhe askënd ta ndalë atë nga një kandidaturë e dytë. Sidomos jo nga votuesit. Një rrezik, jo vetëm për demokracinë në SHBA, thotë Michaela Küfner.
Përpara se Donald Trump të thoshte në Florida ato fjalë që i prisnin të gjithë, përmes faqes së tij të internetit, ai bëri thirrje për donacione për kandidaturën e tij në 2024.
Ai tha se do të konkurronte sërish “për ta bërë Amerikën sërish të madhe.” Pasuan minuta të tëra me brohoritje nga ithtarët e tij, të mbledhur në klubin e golfit të tij, në Mar-a-Lago, Florida. “Media e lajmeve të rreme” e padëshirueshme.
Ekspertja kryesore e Trumpit në SHBA, gazetarja e New York Times, Maggie Habermann, e ka përshkruar vazhdimisht dhe në mënyrë mbresëlënëse Trump si një njeri që, kur ka dyshime, gjithmonë del në front.
Pra, tani sërish po e bën: Sepse është logjike që Trump të ngrihet tani, pasi votuesit amerikanë i refuzuan kandidatët e tij në zgjedhjet afatmesme, Midterms.
Dëshira e republikanëve për normalitet
Sidomos në të ashtuquajturat shtetet swing, si Michigan, Arizona dhe Nevada, që nuk i përkasin një kampi të caktuar e votojnë herë republikanët, e herë demokratët, fansat e Trump nuk donin të votonin për askënd që kapej pas gënjeshtrës për zgjedhjet e vjedhura presidenciale në vitin 2020.
Republikanët kryesorë flasin gjithashtu për një “kthim në normalitet” në zgjedhjet e Kongresit. Por Trumpi ka qenë prej kohësh pjesë e normalitetit republikan.
Vetë Trumpi e ndihmoi të bëhej rivalin e tij ndoshta më të madh për kandidaturën republikane, guvernatorin e sapozgjedhur të Floridas, Ron DeSantis.
“Një Trump me tru” – quhet tani ai hapur. Por asgjë nuk urren Trumpi më shumë sesa kur dikush guxon të dalë nga hija e tij. I indinjuar, ai e përshkruan DeSantis si “hipokrit” pasi pozon si një rival i mundshëm.
Mike Pence, ish-zëvendëspresidenti i Trumpit, gjithashtu po bën nxehjen për të garuar vetë për Zyrën Ovale.
“Ndaj më ndihmo Zot” quhet libri i tij, i cili po promovohet tani me intervista, në të cilat ai “zbulon” kërcënimin e bërë nga Trumpi më 6 janar 2021, ditën kur u sulmua Kapitol.
Një fushë e tërë rivalësh në partinë e tij, rezultate të këqija për kandidatët e tij në zgjedhjet afatmesme, dhe më pas hetimet e shumta që po zhvillohen kundër tij – ndër të tjera, për shkak të tentativës për manipulim zgjedhjesh në Georgia dhe për përvetësimin e supozuar të sekretit të lartë, dokumente, të gjetura në resortin e tij të golfit Mar-a-Lago: Sipas ligjeve të politikës, shenjat tani duket se janë kundër Trumpit.
Trumpi përçarës
Por ishin pikërisht këto ligje që ai vetë i rishkruan vazhdimisht. Arma e tij politike është përçarja. Dhe për të vlen: sa më shumë padi kundër tij, aq më shumë municion ka ai. Për të ato janë provë e “persekutimit” të tij.
Rreth një e treta e votuesve republikanë – mendohet – se besojnë tek ai: Pavarësisht gjithë zhgënjimeve me Trumpin, edhe në radhët e republikanëve, ata mbeten të bashkuar pas tij.
Nëse një grup republikanësh ndihen të detyruar të shpëtojnë partinë nga Trumpi në vitin 2024, kjo mund të dështojë.
Sepse një e treta mund të mjaftojë lehtësisht për një fitore të Trumpit në zgjedhjet paraprake për kandidaturën e republikanëve.
Dhe edhe nëse nuk mjafton, ai përsëri fiton, sepse një gjë është e qartë: Donald Trump e ka deformuar Partinë Republikane sipas imazhit të tij.
Ajo nuk e njeh më veten. Trumpizmi është bërë pjesë e politikës amerikane. Dhe është pavarësuar nga domeni politik.
Ai ushqehet me përçarjen e shoqërisë amerikane. Kjo përçarje duhet të zbutet, sepse prej saj do të varet në fund të fundit edhe stabiliteti i Perëndimit dhe i demokracisë në botë.
Kështu që përbindëshi politik Trump mund të mposhtet vetëm nga shumica e heshtur. Zgjedhjet afatmesme sapo kanë treguar se kjo shumicë ekziston ende në të gjitha kampet. /DW/